Tuvalet eğitimine başlamak için aramalar yapan güzel ebeveynler, bugün size İngiltere'den 34 yaşındaki Brittany Balinski'nin oğlunu 6 aylıkken tuvalete alıştırma hikayesini aktaracağım. Ama Brittany'nin hikayesinden önce bir kaç önemli noktanın altını çizmek istiyorum.
Ben Deniz Temur. Çocuklarda kaka tutma ve tuvalet eğitimi konularında ailelere danışmanlık veren bir çocuk gelişimciyim.
- Bu hikaye tuvalet eğitimine alternatif bir bakış sunmak adına yazılmıştır. Kesin uygulama tavsiyesi içermez
- Çocuğunuza tuvalet alışkanlığı kazandırmak istiyorsanız öncelikle çocuğunuzu iyi bir şekilde gözlemlemelisiniz.
- Gelişimini ve becerilerini objektif bir şekilde değerlendirmelisiniz.
- Her çocuğa uyan kesin bir tuvalet eğitimine başlama yaşı olmadığı gibi, her yöntem her çocuğa uyar demek de hatalı sonuçların ortaya çıkmasına neden olur. Bunu hatırlamalısınız.
- En doğru kararı en doğru zamanda verebilecek kişi çocuğu yakından tanıyan ebeveynleri ve bakım verenleridir. İç sesinizi dinlemekten korkmayın.
1 yaşına geldiğinde bezle işi bitmişti
Gelin şimdi Brittany'nin sıra dışı tuvalet eğitimi hikayesini okuyalım
Bebek Benedykt ilk başlarda geceleri bez taksa da, gündüzleri bezsiz idare ediyordu; o sırada çalışmayan Brittany, tuvalete gitmesi gerektiğinde onu izliyordu. 34 yaşındaki Brittany, çocuğu 6 aylık olduğunda başlattığı tuvalet eğitimi sürecini şöyle anlatıyor:
"O plastik birbirine geçen paspasları serdik, böylece bir kaza geçirse bile sorun olmuyordu, sadece siliyorduk. Onu lazımlığa taşımamdan, emeklemeye ve 11 aylıkken kendi başına yürümeye kadar her şey çok doğal bir şekilde ilerledi."
Çocukların uzun süre bezli kalmasına alıştırıldık
Brittany'e göre, konforlu bebek bezleri çocukları 3-4 yıl bezli kalmaya mahkum bıraktığı görüşünde. Öyle ki kreşlerde 4 yaşında çocukların hala bezle dolaşmasından rahatsızlık duyuyor.
34 yaşındaki anne tuvalet eğitimi sürecini şöyle anlatıyor:
'Benedykt yaklaşık altı aylıktı ve onu oynarken izliyordum ve kıpırdandığını ve belli ki tuvalete gitmesi gerektiğini fark ettim. Kendi kendime, 'Bu biraz garip, burada oturup onu izleyecek miyim?' diye düşündüm. Bu yüzden bezini çıkardım ve onu tuvalete götürdüm ve 'Bu insanların düşündüğünden daha kolay' diye düşündüğümü hatırlıyorum. 'O andan itibaren gündüzleri bez kullanmadık. O zamanlar sadece bir bebeğim vardı ve çalışmıyordum, bu yüzden onu her zaman izleyebiliyordum.'
Diğer çocukları için de aynı yöntemi izledi
Brittany'nin sonraki üç çocuğu doğumdan itibaren tuvalet eğitimi aldı. Evde ilgilenmesi gereken çok daha fazla şey olması ve gözlemlemek için daha az zaman ayırabilmesi nedeniyle daha uzun sürdü. Ancak 2 yaşına gelmeden çok önce hepsinin tüm çocuklarını bezden çıkarmayı başarmıştı.
Brittany, 'Bu konuda katı değilim. Bunu ebeveyn öncülüğünde yaptık. Yani onları sürekli izlemek veya belirli bir ağlamayı duymak yerine, siz tuvalete gittiğinizde, uykularından uyandıklarında veya yemek yemeden önce onları tuvalete götürüyorsunuz. Dışarıda olduğumuzda veya uzun araba yolculuklarında yedek olarak bez takıyorlardı. Kazalardan endişe etmeden daha rahat bir yol' diyor.
Peki ya geceleri?
Brittany, geceleri bir süre bezleri takmaya devam etti. Ancak oğlu bir kaç hafta içinde gündüzleri çok az kaçırmaya başladığında geceleri de bezini ıslatmadığını fark etti ve gece bezlerini de sonlandırdı.
6 aylık bir çocuğun kakası geldiğini nasıl anladı?
Brittany, oğlunun kaka yapma zamanlarını da gözlem sonucu fark edebildi. Oğlu dışkılamak için genelde kahvaltı sonrasını tercih ediyordu. O süreçte oğlunu tuvalete yönlendirme hikayesini şöyle anlatıyor:
"Onu kenara çekip çömelme pozisyonunda tutarak ona yardım ettim."
Çalışmaya başlayınca işler karıştı
İlk çocuğunu küçük yaşta tuvalete kolaylıkla alıştıran Brittany, sonraki çocuklarına tuvalet eğitimi verdiği dönemde yaşadığı zorlukları da anlattı. Diğer çocuklarının doğumu sonrası çalışmadığını ve bir süre Filipinler gibi sıcak bir yerde yaşamanın avantajlarını kullanan Brittany, Londra'ya dönüp çalışmaya başladığında tuvalet eğitimi sürecinin baltalandığını, işlerin bir süre yoldan çıktığını da itiraf etti.
"Filipinler'de halımız yoktu ve çocuklarımız çok az kıyafet giyiyordu, bu yüzden kaza geçirmesi önemli değildi. Öte yandan, Londra'da, çalışan anne modundayken, onu izlemek için daha az zamanım oldu ve diğer çocuklarımla çok fazla kaza geçirmeye başladık. Bunları evde veya kıyafetli olarak yaşamak çok daha elverişsizdi! İnsanların tutumlarının da farklı olduğunu hissettim. Bazı arkadaşlarım bunun iğrenç olduğunu düşündü, biri 'Onun yere çişini yapmasına izin vermeye devam edecek misin?' diye sormuştu. Kendimi yenilmiş hissettim ama vazgeçmedim. İlk başta gelişigüzel bir yaklaşımdı. Normal hayatımıza devam ettik ama onları belirli saatlerde lazımlığa oturtuyordum. Ve birkaç ay sonra ne yapması gerektiklerini anladıklarını fark ettim ve işler yoluna girdi."
Herkes bunu yapabilir mi?
Gelelim bu hikaye her çocuğa ve anneye uygun mu? sorusunun yanıtına...
Brittany'nin hikayesinde vurguladığı 'çocuğu izleme' becerisi burada kilit öneme sahip. Her bakım veren, her ebeveyn erken dönemde çocuğuna tuvalet eğitimi verebilir. Çocuklar diğer becerileri kazandıkları gibi bu beceriyi de erken yaşta kazanabilir. Ancak bunu bir zorlama ve stres unsuruna çevirmemek önemli. Eğer tüm dikkatinizi çocuğunuzu gözlemeye verebiliyorsanız erken dönemde onu lazımlığa yönlendirebilir, tepkilerini değerlendirebilirsiniz. Sonuçlar size doğru yolu gösterecektir.
Öte yandan bebek bezlerinin konforu konusunda Brittany'nin eleştirilerine katılıyorum. Yeni nesil bezler çocukların bir kaç kez idrar yapmasına karşın kuru ve konforlu hissettirecek materyallere sahip. Bu konforlu alan annelerin çocuklarının ne sıklıkta tuvalete çıktığı bilgisini edinmelerine engel oluyor. Düşünün! Annelerimizin elde yıkadığı bezleri. Tek kullanımlık bezler çocuk her idrar yaptığında değişmek zorundaydı. Bu değişim anneler çocuklarının ne sıklıkta, hangi saatlerde tuvalete gitme ihtiyacında olduklarını gösteren bir zaman çizelgesi yaratıyordu. Bu çizelge çocuğu bezden çıkarıp tuvalete yada lazımlığa yöneltmek için fırsat yaratıyordu. Günümüzde biz anneler için bu veri ne yazık ki konforlu bezler nedeniyle kayıp. Erken yada geç fark etmez, çocuğunuzu tuvalete alıştırmak istiyorsanız önce bu tuvalet ihtiyacının gelişine dair işaretleri ve zamansal düzenin farkına varmanız gerek. Bunu başaran tuvalet eğitimini de kolaylıkla aşabilir.
